Khirbet Qeiyafa - Elah Fortress

Z Netiv HaLamed-He do Hirbet Kaifeh

Szlak biegnie wzdłuż północnego brzegu Nahal HaElah, docierając do stanowiska archeologicznego Hirbet Kaifeh - gdzie odkryto szczątki twierdzy prawdopodobnie z epoki żelaza i okresu starożytnego Izraela, które archeolodzy określają jako lokalizację biblijnego miasta Shaaraim. Izraelski Urząd ds. Przyrody i Parków pracuje nad oznaczeniem terenu jako parku narodowego.

Główne atrakcje:

Stanowisko archeologiczne z epoki żelazaHistoria Dawida i GoliataDrzewa AnaRezerwat przyrody, drzewa ana, dolina ElahDolina Elah i wzgórza wokół Beit Shemesh - ważne przejście dla dzikich zwierząt pomiędzy równiną przybrzeżną a Górami JudzkimiPunkty widokowePunkt widokowy na Hirbet Kaifeh z widokiem doliny Elah, Tel Azekah i równiny przybrzeżnej, a także Góry Hebron.

Działania Izraela w zakresie ochrony przyrody i parków mające na celu zachowanie tego miejscaWładze dążą do zapobiegania powstawaniu dodatkowych budynków w Ramat Beit Shemesh, w celu zachowania przejścia dla dzikich zwierząt pomiędzy Równiną Przybrzeżną na zachodzie a Górami Judzkimi na wschodzie; jak również do wyznaczenia terenu 4 km² w obszarze Nahal Elah i wzgórz wokół Beit Shemesh jako parku narodowego.

Dojazd do Netiv HaLamed

Przed wejściem do kibucu Netiv HaLamed - skręć w lewo (zachód) w kierunku drogi, która idzie wzdłuż ogrodzenia otaczającego kibuc. Droga skręca w prawo, docierając na parking fabryki "Tami 4", gdzie można zostawić samochód.

Informacje ogólne

Wzgórza Shfela na południe od Beit Shemesh, nad północnym brzegiem Nahal HaElah, wznoszą się na około 400 metrów nad poziomem morza. Obszar ten charakteryzuje się krzewiastą roślinnością, z pozostałościami śródziemnomorskiego lasu i drzewami owocowymi opuszczonych ogrodów. Obszar ten jest stosunkowo obszerny i stanowi dom dla dużych ssaków, takich jak gazele górskie, złote szakale, czerwone lisy, jeżozwierze i wiele gatunków ptaków. Zimą i wiosną obszar kwitnie w różnych kolorach.

Jest tu wiele miejsc historycznych, w tym z czasów biblijnych - wśród nich Tel Yarmuth i miejsce bitwy Dawida z Goliatem. Ponadto, wśród ruin Beit Nattif znaleziono pozostałości z okresu Drugiej Świątyni. Podczas Wojny o Niepodległość Konwój 35 ("Lamed He" - 35) maszerował przez ten rejon, próbując przełamać blokadę Gusz Etzion stworzoną przez Legion Arabski.

Narodowy Szlak Izraela przecina park narodowy. Możesz stąd pójść do parku Adullam-France na południe, do Tel Azekah i Britannia Park na zachód oraz do Bar Giora i Nahal Ktalav na wschód.

Trasa Szlaku

1. Netiv HaLamed

Kibuc Netiv HaLamed - jego nazwa pochodzi od plutonu Palmach, który przechodził tędy podczas Wojny o Niepodległość w drodze do Gush Etzion - jego 35 żołnierzy zginęło w jednej bitwie. Kibuc powstał w 1949 roku w miejscu opuszczonej wioski Beit Nattif.

Trasa szlaku wiedzie od parkingu w górę na północ, a po 500 m spotyka się z Izraelskim Szlakiem Narodowym, na który skręć w lewo (na zachód).

2. Narodowy Szlak Izraela

Narodowy Szlak Izraela zapewnia malowniczy widok na dolinę Elah, która rozciąga się od Tel Azekah do Tel Sokho i jest uznawana za miejsce bitwy Dawida z Goliatem. Jest to jeden z najpiękniejszych śródziemnomorskich lasów w Izraelu, gdzie dominującym gatunkiem jest Dąb Palestyński i drzewo mastykowe. Na otwartych obszarach z krzewami karłowatym rośną takie typowe rośliny, jak sarkopoter, azarole, czarny głóg, szpiczasta miotła i terebint. Turyści mogą znaleźć tu stosy odchodów pozostawionych przez gazele - służą one samcom do oznaczania terytorium, a ich zapach dostarcza zwierzętom informacji o innych gazelach w pobliżu.

Przejdź kolejne 1,5 km Izraelskim Szlakiem Narodowym, schodząc z niego w miejscu, gdzie skręca w prawo (na północ) - idź prosto na polną drogę prowadzącą do Hirbet Kaifeh, którą widać wyraźnie po prawej. Szlak wiedzie na szczyt ruin wzdłuż wytyczonej ścieżki i trzeba uważać, aby z niego nie zboczyć.

3. Hirbet Kaifeh

Ruiny Hirbet Kaifeh znajdują się na trasie prowadzącej od Równiny Nadbrzeżnej do Hebron i Jerozolimy, kiedyś stanowiły zachodnią bramę do Królestwa Judy. Wykopaliska przeprowadzone w 2007 r. przez archeologa prof. Yosefa Garfinkela z Uniwersytetu Hebrajskiego i Saara Ganora z Urzędu ds. Zabytków, ujawniły pozostałości umocnionego miasta otoczonego murami kazamatowymi. Mury zbudowano pod koniec XI wieku przed naszą erą, z megalitów ważących po cztery tony i więcej. W ścianie odkryto dwie bramy, jedną po zachodniej stronie miasta - została częściowo odtworzona - a drugą na południowym wschodzie. Miejsce to zostało na krótko zasiedlone w epoce żelaza i na dłużej zasiedlono je później, w okresie hellenistycznym. Nie znaleziono tutaj żadnej filistyńskiej ceramiki.

Znaleziono natomiast ostracon o wymiarach 16,5 x 15 cm (ceramika z inskrypcją). Została ona wykonana tuszem i ma pięć wierszy biegnących od lewej do prawej wyrazów w języku hebrajskim, zapisanych alfabetem proto-kananejskim. Archeolog pracujący tutaj oraz inni uczeni uważają, że jest to najwcześniejszy napis hebrajski, jaki kiedykolwiek znaleziono - najpóźniej z X wieku przed Chrystusem. Napis jest fragmentaryczny i najwyraźniej omawia przykazania społeczne.

Było to pierwsze odkrycie biblijnego miasta w Izraelu z dwiema bramami w jego ścianach - wiodący uczeni, którzy postawili hipotezę, że ruiny Hirib Kaifeh były miejscem biblijnego miasta Shaaraim ("dwie bramy"), wspomnianego w pierwszej Księdze Jozuego, sąsiadującego z Doliną Elah, oraz miast Sokho i Azekah ("... Jarmuth, Adullam, Sokoh, Azekah, Shaaraim..." - rozdział 15, wersety 35-36). Shaaraim jest również wspomniane w opisie bitwy pomiędzy Dawidem i Goliatem. Gdy Dawid zabił Goliata w dolinie Ela, Filistyni wycofali się przez dolinę: "Wtedy mężowie Izraela i Judy naparli naprzód i ścigali Filistynów do wejścia do Gat i do bram Ekronu. Ciała zabitych Filistynów zostały porozrzucane wzdłuż drogi Shaaraim do Gat i Ekronu. (Księga Samuela 1, rozdział 17, werset 52).

4. Drzewo Ana

Droga polna wiedzie na południe od Hirbet Kaifeh do doliny utworzonej przez Nahal HaElah. Uprawy znajdują się w całej dolinie, głównie są to winnice i sady migdałowe - tylko kanał strumienia ozdobiony jest drzewami, dobrze widocznymi od strony polnej drogi prowadzącej na wschód do parkingu kibucu. Droga przechodzi przez sad migdałowy u podnóża wzgórz na północy. Mały gaj eukaliptusowy jest dobrym miejscem na zrobienie krótkiej przerwy przed dotarciem do końca szlaku.

W przeszłości dolina była pokryta gąszczem drzew ana, ciernistych drzew średniej wielkości, charakterystycznych dla wilgotnych sawann wschodniej i zachodniej Afryki. Występują również pewne koncentracje tych drzew wzdłuż Równiny Nadbrzeżnej, w strumieniach pogórza Judzkiego oraz w dolinach północnej części Izraela. Drzewa Ana rosnące w Izraelu prawie nigdy się nie rozsiewają - zamiast tego rozmnażają się poprzez odrosty swoich korzeni, i dlatego wszędzie tworzą zarośla. Większość drzew w dolinie została wycięta, aby zrobić miejsce dla gruntów rolnych, a jedynymi pozostałościami są piękne okazy rosnące wzdłuż brzegów rzeki (gdzie niewygodne jest uprawianie ziemi), służąc jako przypomnienie minionych czasów.

Zdjęcia: Yaels (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0) za pomocą Wikimedia Commons