Sde Telem - Enot Telem National Park

Park Narodowy Einot Telem jest częścią Jerozolimskiego Parku Metropolitalnego pod opieką Urzędu ds. Przyrody i Parków Izraela. W park znajdziesz krajobrazy malutkich źródeł i starożytnych tarasów oraz lokalną osadę. Niedawno zamontowano tu kamienny plac zabaw, będący hołdem dla zabaw z dzieciństwa. Przyjdź na spacer i zabawę. 

Główne atrakcje:

Jedyny w swoim rodzaju kamienny plac zabawMałe źródła i tarasy gospodarstwOsadaPunkty widokowePunkt widokowy z tarasu, gdzie płyną źródła, nad osadąDziałalność Urzędu ds. Przyrody i Parków Izraela ma na celu poprawę usług dla odwiedzających i zachowanie miejscaUrząd przydzielił parking i miejsce na piknik, a także dostępną ścieżkę dla osóbniepełnosprawnych i spacerowiczów oraz ścieżkę rowerową. Ścieżka rowerowa jest częścią Jerozolimskiego Parku Metropolitalnego.

Urząd przeprowadził również prace konserwacyjne tarasów i wyczyścił źródła.

Jak dojechać:

Z Jerozolimy: Na węźle Moza (Trasa 1) skręć w Mevasseret Zion. Ok. 40 m za skrętem, skręć w prawo na żwirową drogę, a po około 600 m dojedziesz do parkingu.

Z Tel Awiwu: Wjedź na drogę dojazdową Beit Zeit, ale zamiast skręcać w prawo, jedź około 450 mrównolegle do Trasy 1 w kierunku Mevasseret Syjon. Jedź pod mostem Trasy 1 i natychmiast skręć w prawo na drogę żwirową.

Informacje ogólne

Einot Telem (Eiyon Tolma) to grupa maleńkich źródeł, które płyną tam, gdzie Nahal Luz (Wadi Luza) i Nahal Halilim schodzą z północy i dołączają do Nahal Sorek. Ta część Nahal Sorek znana jest pod nazwą Erneq HaArazim. 

Einot Telem jest Parkiem Narodowym, a Urząd ds. Natury i Parków Izraela wyremontował to miejsce: oczyszczono źródła i skały pod nimi, i ustanowiono baseny wokół tych maleńkich źródeł.

Kiedy w tym miejscu trwały prace, odkryto szczątki murów starożytnych budynków,których fundamenty prawdopodobnie położono w okresie bizantyjskim. 

Na dole schodów znajduje się dziedziniec, na którym rosną drzewa granatu, drzewa figowe i winorośle. Obok dużego zbiornika na dziedzińcu stoi stary dwupiętrowy budynek (15x5 m). Podziemny kanał doprowadza pod budynkiem wodę ze źródła do małej sadzawki (4 x 5 m), głębokiej na około 1,5 m.

Trasa wycieczki

Z parkingu i kempingu można wybrać jedną z dwóch tras: górną lub dolną. Górny szlak to polna droga do Nahal Halilim. Wzdłuż szlaku znajdują się duże skały z informacjami na temat tego obszaru. Każda skała przedstawia informacje związane zarówno z wcześniejszą, jak i późniejszą skałą. Na przykład,jedna skała pyta, skąd pochodzi nazwa Nahal Halilim, a następna skała ma odpowiedź:nazwa pochodzi od gwizdu wiatru wiejącego przez otwory w jaskiniach wzdłuż strumienia.

Wzdłuż strumieni rozrzuconych jest 35 takich skał. 

Górny szlak dociera do Einot Telem i łączy się z utwardzoną ścieżką dla rowerów, wózków i wózków inwalidzkich (tzw. dolny szlak). Wzdłuż tego szlaku znajdują się gigantyczne kamienne wersje znanych zabaw z dzieciństwa. Rodziny i grupki są mile widziane - mogą zakasać rękawy i podnieść swoje zabawki (oczywiście kamienne). 

Niektóre zabawki rozrzucone są po całym obszarze, a inne to długie stoły do gier z kamiennymi stołkami. Obok gier, z których niektóre są bardzo stare, napisano zasady gier i objaśnienia. Na przykład, objaśnienie obok pionków mówi, że gra miała swój początek prawdopodobnie w Ur Kasdim, a w Iraku znaleziono planszę z roku3000 pne. W starożytnym Egipcie obrazy z 1600 r pne przedstawiają starą wersję pionków o nazwie El Quran.

Uczestnicy mogą wybrać sposób gry: ludzie albo cokolwiek innego może służyć za pionki na gigantycznych planszach. Dzieci będą się dobrze bawić, a dorośli będą cieszyć się wspomnieniami z dzieciństwa. Wiosną można tu także zobaczyć cebulki i inne rośliny, które Izraelski Urząd ds. Przyrody i Parków przywiózł tutaj z okolicy. 

Rozwój parku Sadeh Telem jest częścią inicjatywy Parku Jerozolimy, w którą są zaangażowane Władze Jerozolimy, Urząd ds. Rozwoju Jerozolimy, Izraelski Urząd ds. Przyrody i Parków oraz KKL. Za pracę w tym miejscu i utrzymanie go odpowiada Personel Jerozolimy ds. Rozwoju Izraelskiego Urzędu ds. Przyrody i Parków. 

Kuratorem parku jest Avivit Gera. Projekt i rzeźby zostały wykonane ręcznie przez Yael i Ofera Kotler a Hedva Lahav doradzała ws. gier.

Dwupiętrowy budynek w tym miejscu jest pozostałością po małej hebrajskiej osadzie Beit Tolma. Aharon Eisenberg i chemik Dov Klimker kupili działkę o powierzchni 23 hektarów. Klimker uznał, że trzeba w pełni wykorzystać produkty rolne: po założeniu fabryki alkoholi w Rishon LeZion miał nadzieję, że będzie w stanie produkować olej smarowy z odpadów z oliwek (resztki odpadów po wydobyciu oliwy) w Beit Tolma. Fabryka, o nazwie Hermon, została zamknięta w 1911 roku z powodu braku efektywności ekonomicznej. 

Potem grupa robotników osiedliła się w okolicy. Nadali swojej wiosce nazwę "Dolina Cyprysów", na cześć zasadzonych tu drzew. Wówczas niewiele osób odróżniało cyprysy od cedrów, i stąd pochodzi nazwa "Dolina Cedrów". Grupa próbowała utrzymać się z rolnictwa, ale ich plan nie powiódł się i opuścili to miejsce w 1919 roku. 

W 1922 r. osiedliło się tu osiem żydowskich rodzin z Jerozolimy. Utrzymywali się z robienia tefilin i butów ze skóry. Duży basen obok dwupiętrowego domu był wykorzystany w procesie garbowania skóry a mieszkańcy Moza mówią nam, że w tym czasie z basenu dochodził nieprzyjemny zapach. Jednym z mieszkańców był słynny malarz i kaligraf, Szlomo Yedidya. 

W starciu z 1929 r. jeden z arabskich sąsiadów Beit Tolma ocalił mieszkańców przed atakamimaruderów, ale wioska została opuszczona. Kolejna próba zasiedlenia tego miała miejsce w 1934 r., ale ona również nie powiodła się. Obecnie jest to część Parku Jerozolimskiego.