Spring Water For The Ein Bokek Oasis

Ein Bokek oferuje strumień słodkiej wody, obfitość roślinności oraz ruiny z okresów Hasmonean i Rzymian. W ciągu ostatnich kilku lat wody tej małej, ale ważnej oazy zostały zasolone, ​​powodując zniszczenie lokalnej flory i fauny. Izraelski Urząd ds. Przyrody i Parków podjął się złożonych działań, które mają na celu uzupełnienie strumienia świeżą wodą o wysokiej jakości.

Główne atrakcje:

Strumień płynie wzdłuż kanionu na Pustyni JudzkiejStudnie asfaltowePozostałości gospodarstwa z okresu Hasmonean oraz bizantyjskiegoPunkty widokowePiękny widok na Morze Martwe z twierdzę BokekCo robi izraelski Urząd ds. Przyrody i Parków, aby lepiej służyć odwiedzającym i chronić teren. Władze zastąpiły słoną wodę, która wpłynęła do strumienia ze źródeł przemysłowych, wodą dobrej jakości, z korzyścią dla lokalnej fauny i flory. Urząd monitoruje roślinność rosnącą przy strumieniu, a także oznakował szlak i zamontował pale pomocnicze na stromych odcinkach, z korzyścią dla odwiedzających i dla ich bezpieczeństwa.

Jak dojechać

Nahal Bokek przecina Autostradę Morza Martwego (90) przy znaku 212 km. Dobrym pomysłem jest zaparkowanie obok jednego z hoteli w Ein Bokek i bezpieczne przejście przez zachodnią stronę ulicy, idąc strumieniem pod autostradą.

Informacje ogólne

Na klifie Haatakim Nahal Bokek tworzy ogromny wodospad, a także głęboki i imponujący kanion. W kanionie strumień tworzy piękną zieloną oazę. Oaza jest domem dla wielu zwierząt i roślin przyciągniętych przez świeżą wodę niezbędną do przetrwania; są tu także duże ptaki i ssaki z otaczającej pustyni, które przychodzą aby napić się wody.

Archeologiczne pozostałości odkryte w oazie świadczą o tym, że teren był zamieszkany od czasów Hasmonei (I wiek pne), aż do wczesnego okresu islamskiego (VII wiek ne). Podczas panowania Heroda uprawiano tutaj drogie zioła, zapachowe i lecznicze.

W ciągu ostatnich kilku dekad warstwa wodonośna dostarczająca wodę do źródła została wypełniona ściekami przemysłowymi, w dużym stopniu zasolając wodę źródlaną, przy zasoleniu wzrastającym aż 6-krotnie w porównaniu z normalnym poziomemSalinizacja była szkodliwa dla flory w oazie, znacznie zmniejszając liczbę jej gatunków, a rośliny, takie jak paproć południowo-parzydłowa typowa dla siedlisk słodkowodnych, całkowicie wymierają. Pustynne rośliny, które niegdyś charakteryzowały rezerwat, wymarły przez gatunki inwazyjne takie jak Ficus. Proces ten był nie mniej szkodliwy dla żywych stworzeń w oazie, m.in. takie gatunki jak melanopsis praemorsa, ślimak, który niegdyś był tu pospolity, został całkowicie wytępiony; większe zwierzęta, które przybywały tu do wody, również zachowują dystans.

Strumień znajduje się w pobliżu hoteli Ein Bokek, a dostęp do niego jest łatwy. Obszar ten odwiedza 150 000 osób rocznie lub więcej, z których wiele przywiązuje dużą wagę do systemu ekologicznego tego miejsca.

Israel Chemicals Ltd współpracowała z Izraelskim Urzędem ds. Przyrody i Parków przy instalacji rury odprowadzającej słoną wodę ze strumienia w kierunku Morza Martwego. W niedalekiej przyszłości firma Mekorot zacznie dostarczać tu wodę odsalaną dobrej jakości, która będzie spływać ze szczytu strumienia.

Trasa szlakuKrótka trasa:

Z parkingu hoteli Ein Bokek szlak czarny biegnie pod autostradą 90. Ci, którzy szukają krótkiej wycieczki powinni podążać za czarnymi znakami w górę strumienia, ciesząc się wodą i bogatą roślinnością, gatunkami takimi jak trzcina pospolita i tamaryszek. Po kilkuset metrach zobaczymy niewielki wodospad z wodą spływającą ze skały. To już koniec krótkiej trasy.

Długa trasa:

Miłośnicy turystyki pieszej mogą przedłużyć trasę o kolejną przyjemną, ale wymagającą godzinę, schodząc po stromym zboczu.

Na zachód od Autostrady 90 szlak czerwony prowadzi w górę do Ein Noit (rzymskie źródło), w sąsiedztwie twierdzy Bokek. Obecnie woda ze źródła nie wypływa na powierzchnię, ale miejscowa roślinność jest dowodem na to, że woda znajduje się blisko powierzchni. Ein Noit jest źródłem, z którego woda płynie z głębi Ziemi i zawiera materiały radioaktywne. Podobno w starożytności uważano, że ta woda miała wartość leczniczą i była ona przekierowywana do łaźni wybudowanej przy źródle. Dziś pozostałości łaźni są ledwo widoczne, a zachowały się jedynie niektóre wysokie mury twierdzy.

Przy źródle, w miejscu, gdzie obecnie stoi hotel, odkryto pozostałości miasta z okresu Hasmonean. Podczas panowania Heroda Ein Bokek było centrum produkcji leków i kosmetyków. Centrum otoczone było tarasami rolniczymi o rozpiętości 0,35 km, a akwedukty doprowadzały wodę z Ein Bokek i Ein Noit do dwóch prostokątnych basenów.

W okresie bizantyjskim (IV wne) rząd wybudował u podnóża Ein Noit kolejną twierdzę w linii palestyńskiej, mającej chronić południową granicę kraju. Twierdza Bokek odgrywała ważną rolę w tym systemie, blokując drogę do Ein Gedi i zabezpieczając drogę, która prowadzi na Górę Hebron przez Maale Bokek.

Czerwony szlak opuszcza fortecę i spotyka się z czarnym. Idź czarnym szlakiem, gdy skręci w lewo, prowadząc w dół stromym zboczem do Nahal Bokek. Skorzystaj z kołków zamontowanych w skale, gdy będziesz schodzisz w dół. Szlak dociera do strumienia przy małym wodospadzie w skale. Kiedy będziesz zbliżać się do Autostrady nad Morzem Martwym, na północnym klifie zwróć uwagę na skały w kolorze ciemnej czerni. Są to skały asfaltowe formacji Ein-Bokek, zawierające bitum z wegetatywnych źródeł organicznych. Aby to sprawdzić, potrzyj o siebie dwa kawałki skały i powąchaj je.

Teraz ponownie przejeżdżamy pod Autostradą 90, wracając na parking hotelowy Ein Bokek.